به گزارش واحد ارتباطات و اطلاع رسانی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه فردوسی مشهد به همت دفتر هم اندیشی استادان و نخبگان دانشگاه، روز سه شنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ " نشست مبانی فقهی و حقوقی دخالت حکومت در اعمال محدودیت برای شهروندان با تاکید بر مسئله کشف حجاب" با حضور مدیر کل دفتر هماهنگی هیئتهای رسیدگی به تخلفات اداری کارکنان و انتظامی اعضای هیئت علمی در دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد.
در این نشست حجتالسلام والمسلمین دکتر سید ابراهیم حسینی با اشاره به نقش و فلسفه وجودی دولتها گفت: در یک دولت با فضیلت مبنای زندگی اجتماعی، انسانها انتخاب آگاهانه و عقلانی دارند که هم به لحاظ مادی و هم معنوی رشد و تکامل بیشتر میسر میشود.
او افزود: عده دیگری بحث میکنند که انسان نه مدنیت طبع است و نه تعاون، آنها بحث جامعه مدنی را مطرح میکنند و میگویند زندگی اجتماعی طبق قرارداد است.
حسینی اضافه کرد: کسانی که مبنای آنها توماس هابز(لیبرالیستها) است و یا آنهایی که به قرارداد اجتماعی تاکید دارند، محدوده صلاحیت دولت را تامین امنیت و یا اعمال نظر مردم میدانند، در این نگاه دولت کمترین حق مداخله را دارد.
او ادامه داد: با این نگاه تنها چیزی که میتواند مانع افراد و حقوقشان شود جایی است که مسئله امنیت پیش آيد و این موضوع در ماده ۲۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر بند ۲ آمده است.
حجتالسلام والمسلمین دکتر سید ابراهیم حسینی گفت: با نگاه لیبرالیسم نباید دولت دخالت کند اما از نگاه فلسفی درست که انسان را متمایز از حیوان میکند، میگوییم دولت در هرچیزی که حیات طیبه انسانی را به مخاطره بیندازد حق ورود دارد.
او با بیان اینکه در قرآن آمده است افرادی که اقتدار پیدا کردند باید یاد خدا را زنده کنند و امر به معروف و نهی از منکر کنند تاکید کرد: قانونگذاری، اجرا و قضا به لحاظ مبانی به فلسفه اجتماعی مرتبط است و در بحث حجاب ما میگوییم این موضوع حتی اگر شخصی باشد خصوصی نیست چون دیگران را تحت تاثیر قرار میدهد.
در ادامه این نشست رئیس نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه فردوسی مشهد با تبریک روز استاد گفت: در آیات و روایات برای طالب علم و در درجهی بالاتر برای آموزنده علم پاداشی بیان شده که امیدواریم آن را دریافت کنیم و داشته باشیم.
حجتالاسلام والمسلمین دکتر مهدی ایمانی مقدم افزود: دانشگاه فردوسی هم از حیث کمی و هم کیفی ظرفیت بالایی دارد اما فضای گفت و گو کم رونق است.
او اضافه کرد: کرسیهای علمی و ترویجی و نظریهپردازی در شان دانشگاه نیست و برخی مراکز در کشور در این حوزه سرآمد هستند اما در فردوسی کم رنگ است.